نجات
نجات
شهید حبیب خلعتی
خیلی دلم می خواست بدانم حبیب دچار چه سرنوشتی شده است.در تهران ناو استوار یکم محمد رضا بحرینی را دیدم. اواز هم رزمان حبیب بود که در حادثه ایران اجر مجروح شده بود.در فرصتی و بااصرار ماجرا را پرسیدم.گفت:جان مرا،حبیب نجات داد. اگر او نبود من الان زنده نبودم.
بعد نشست و ماجرای ناو ایران اجر را برایم تعریف کرد:
ناو ایران اجر تجاری بود.اواخرشهرویور ماه 1366 قرارشد این ناو به خلیج فارس و محلی که مرزآبی ایران عمان است،برود.محل عبور ناو های آمریکایی مستقر در خلیج فارس.
ناو از بندر عباس به طرف مقصد ازپیش مشخص شده حرکت کرد. درمسیر اشکال فنی پیدا شد.اشکال در در همان دریا رفع شد و ماموریت ادامه پیدا کرد.ناو به نقطه ی اصلی رسید،شب سی ام شهریور ماه ساعت حوالی 10 تا 11 شب بود که ناگهان چند فروند هلیکوپتر آمریکایی بر فراز ناو ظاهر شدند.سه فروند بودند.بلافاصله با تیر بار و موشک به ناو حمله کردند.برا اثر انفجار چند نفر از نیرو های ایرانی از عرشه به کف ناو پرتاب شدند.یکی
ازآنها جبیب بود.دستانش آسیب دید.موتور خانه ی ناو آتش گرفته بود.حبیب و دونفر دیگر رفتند تا موتور خانه را خاموش کنند.اما شعله های آتش زیاد بود کاری پیش نرفت.ناچاربه عرشه بازگشتند.عده ای خودرا از ناو به دریا پرتاب کردند و باشتاب دورشدند. زخمی ها هم ناله می کردند و با شتاب دور شدند.زخمی ها هم ناله می کردند.حبیب در حالی که از ناحیه دو دست مجروح شده بود،به کمک مجروحان دیگر شتافت.
یکی، دومجروح را یاری کرد تا از ناو بیرون بروند. در این میان سه فروند هلیکوپتر آمریکایی مرتب به ناو تیر اندازی می کردند.چند قایق نجات روی ناو بود.قایق اول را به آب انداختند.و مجروحان را سوار کردند.حبیب سوارنشد.قایق اول پر،واز ناو دورشد. دومین قایق را نیز به آب انداختند،ناگهان طناب قایق دوم پاره وقایق از ناو دور شد.هلیوکوپترها هم مرتب تیر اندازی می کردند.حبیب فریاد می زد:
-بچه های یکی طناب رابگیره بفرسته بالا.
هر اندازه داد زند،کسی صدایش را نشنید.حبیب وقتی این صحنه رادید،درحالیکه دستانش شکسته و سوخته بود،از عرشه به دریا پرید تا برود و قایق دوم را بیاورد.هر طور بود طناب قایق را به چنگ آورد.شنا کنان خود را به ناو رساند. طناب را به طرف ناو پرتاب کرد،اما درست در همین لحظه هلیکوپتر های آمریکایی،حبیب را هدف قرار دادند.حبیب که کف قایق بود، چندین تیر خورد و در دم به شهادت رسید.
