مهمان خوش قول

 خاطره ای ازشهید مهدی باکری

زمستان سال 63 بود.برف همه جا را پوشانده بود و هوا به شدت سرد بود. منزل مشغول کارهای روزمره بودم که صدای زنگ تلفن توی اتاق پیچید،گوشی تلفن را برداشتم،بفرمایین.

سلام و احوال پرسی که کرد شناختمش. من هم جواب سلامش را دادم و گفتم خوش آمدید چه عجب از این طرف ها...

گفت امروز از منطقه آمده ام،گفتم یک احوال پرسی بکنم.

خوشحال شدم وقبل از هرچیزی برای شام دعوتش کردم.او هم قبول کرد و قول داد برای شام بیاید پیش ما.خوشحالی ام دوبرابر شده بود.دست به کار شدم تا شام خوبی درست کنم..

جهت مطالعه ادامه داستان به ادامه مطلب مراجعه نمایید...