پول تو جیبی
شهید طاهره هاشمی
در سن وسالی بود که همه ی نوجوان ها،خوب می خوردند وخوب می پوشند و خوب می گردند. با این ما برادر ها وپدرمان،پول توجیبی خوبی به اومیدادیم،کمتر می دیدیم که چیزی برای خود بخرد.همیشه مرتب و آراسته می گشت، اما دنبال خرید نبودتاجایی که خواهر ها به او اعتراض می کردند:چرا چیزی برای خودت نمی خری؟
طاهره جواب میداد:پس این ها که دارم چیه؟
می گفتند آخر پول هایت راچه کار می کنی دختر؟ و طاهره می خندید و ازجواب طفره می رفت.
بعد ها فهمیدیم پول هایش را خرج دوستان و هم کلاسی هایی می کند که اوضاع زندگی شان چندان رو به راه نبود. برایشان لوازم التحریر می خرید.کیف و کفش و حتی خوراکی زنگ تفریح. گاهی وقت ها حتی به خانواده هایشان هم کمک می کرد.
این ها رادیر فهمیدیم.وقتی در برگزاری مراسم شهادتش، دوست هایش دسته دسته می آمدند و باجان ودل،کمکمان می کردند و می گفتند:هرچقدر کمک کنیم،عوض خوبی های طاهره نمی شود.
