بردوش مهربانی
شهید محمد جعفر نصر اصفهانی
زمانی که دردانشکده مشغول تحصیل بودیم،زمستان ها برای هر گروهانی،یک روز به کوهستان اختصاص می دادند.گروهان ما بعد از ظهر روز چهارشنبه به مقصد شیر پلا حرکت کرد.جعفر آقا با توجه به قدرت بدنی خوب واخلاق حسنه اش،در این نوع کار ها و مانور ها فعالیت چشمگیری داشت وبه یاری دیگران می شتافت.
صبح روز پنج شنبه، در راه بازگشت بودیم که یکی از هم دوره ای ها پایش پیچ خورده بود.آقای نصر با ایثار و ازخودگذشتگی اش،ایشان را به دوش گرفت و دوستان دیگر اگر می خواستند در این امر کمک کنند، به ندرت می پذیرفت و دوباره خودش این کار را برعهده می گرفت.و جالب این بود که درراه به شخصی برخوردیم که قاطر داشت و آقای نصر باپول خویش قاطر را کرایه کرد و دوست آسیب دیده را به مقصد رسانید.وقتی که به دانشکده رسیدیم،مصدوم را به بهداری بردند و تا پایان مداوای او،شهید نصر همیشه به او سرکشی می کرد.
