شهید سید علی حسینی
در همه کار هایش منظم بود.بی نظمی و بی انظباطی را از هیچ کسی نمی پذیرفت.قرار بود در قرارگاه جلسه ای
راس ساعت ده برگزار شود.
چند نفر از برادران مسئول کوتاهی کردند و با تاخیر آمدند.علی رغم که شهید آدم پرحوصله ای بود،ولی سخت
ناراحت شد و به آنان گفت:چرا ما را معطل کردید؟ چرا به نظم و وقت دیگران کم توجهی می کنید.
او به مسائل انضباطی و قوانین خیلی احترام می گذاشت.هیچ چیزی نمی توانست او را در این مورد به چشم
پوشی و تسامح وادار کند.با تخلفات برخورد بسیار جدی می کرد.حتی اگر تخلف کوچک و متخلف از نزدیک
ترین افراد خانواده اش می بود.
با برادر کوچکشان رفتیم خط مقدم،اتفاقا تصادف کردیم،برادرش مجروح شد.چون
بدون هماهنگی این کار انجام شد گفت:برادرم عباس باید تنبیه بشود تا دوباره تخلف نکند حتی برای
احوال پرسی برادرش به نقاهتگاه نیامد.
