برای خدمت
شهید داور یسری
من متاهل بودم،روز های پنجشنبه و جمعه،نوبت نگهبانی من که میشد،داور به جای من قبول مسئولیت می کرد تا بتوانم مرخصی گرفته و به خانواده ام سربزنم و یااقلا ازطریق تلفن خارج از پادگان به آن ها تلفن کنم.
عجیب تر این که وقتی دوره آموزشی ما به پایان رسید و داور امتیاز بالایی را کسب کرد و در این شرایط می توانست زادگاه خود را انتخاب کند و درکنار خانواده اش باشد،اما از من خواست استان سیستان را انتخاب کنم تا او جای خود را با من عوض کند.من همین کار را کردم و به استان زادگاهم اعزام شدم و او در تعقیب انگیزه انسانی خود، برای خدمت به محرومان،عازم روستا های آن دیار گردید.
